Alert pamięci

UDOSTĘPNIJ
/
265

Lublin, 23 maja 2021 roku

Komendant Chorągwi Lubelskiej
Związku Harcerstwa Polskiego

Rozkaz Specjalny
z okazji setnej rocznicy utworzenia Chorągwi Lubelskiej ZHP

Druhny i Druhowie

Dziś, 23 maja mija setna rocznica utworzenia Chorągwi Lubelskiej Związku Harcerstwa Polskiego. Stało się to na mocy Uchwały Naczelnictwa ZHP z dnia 17 marca 1921 roku. Na podstawie tej samej uchwały, z dniem 23 maja nastąpiło rozwiązanie Inspektoratów: Harcerzy XII A i Harcerek XII B.

Pierwszą komendantką Chorągwi Harcerek została dh. Maria Nowakowska – Inspektorka Komendy Lubelskiego Okręgu XII B (1919-21), komendantka I żeńskiego Hufca Harcerek w Lublinie (1919-1922). Pierwszym komendantem Chorągwi Harcerzy mianowano dh. Kazimierza Grochowskiego – komendanta Hufca Harcerzy ZHP w Lublinie (1919-21), dowódcę Lubelskiego Batalionu Wartowniczego, a następnie Lubelskiej Kompanii Harcerzy w wojnie polsko-bolszewickiej, członka Inspektoratu Lubelskiego Okręgu XII A (1919-20).

Decyzją Naczelnictwa Związku, z dniem 6 lipca 1921 r. został powołany Zarząd Oddziału ZHP w Lublinie z przewodniczącym Ojcem Jackiem Woronieckim na czele – dominikaninem, prof. filozofii i teologii, Inspektorem Okręgu Lubelskiego XII A (1920-21), późniejszym Rektorem Uniwersytetu Lubelskiego (1922-24).

23 maja, to nie tylko setna rocznica powstania lubelskich chorągwi, to także 110 rocznica powstania pierwszych patroli skautowych w Lublinie; budowania struktur organizacyjnych skautingu i harcerstwa na Lubelszczyźnie: junactwa i Polskiej Organizacji Skautowej; jednoczenia się ruchu skautowego i powstania Związku Harcerstwa Polskiego; kształtowania i okazywania postaw moralnych, patriotycznych, ducha walki podczas I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej; wychowania obywatelskiego młodzieży harcerskiej w II Rzeczypospolitej.

Druhny i Druhowie,

W rocznicę tych wydarzeń ogłaszam w Chorągwi Lubelskiej Związku Harcerstwa Polskiego Alert Pamięci.

Zobowiązuję wszystkie drużyny i harcerskie komendy do poszukiwania źródeł naszej tożsamości harcerskiej w lokalnej historii. W szkołach, na budynkach użyteczności publicznej, w bibliotekach, w archiwach, w świątyniach, na miejscowych cmentarzach – znajdźmy ślady naszej harcerskiej przeszłości.

Spróbujmy odpowiedzieć na pytanie:

  • Skąd pochodzimy?
  • Gdzie znajdują się źródła harcerstwa na naszym regionie?
  • Jakie i gdzie znajdują się pamiątki historyczne naszego Związku?

Przywróćmy pamięć o naszych harcerkach, harcerzach, instruktorach, którzy tworzyli i zasłużyli się naszej organizacji. Opowiedzmy o nich, o ważnych wydarzeniach z historii naszych drużyn, na specjalnych zbiórkach, wieczornicach, przy harcerskim ognisku. Zapiszmy nasze odkrycia, wyniki naszych poszukiwań w harcerskich kronikach.

Pokażmy lokalnemu społeczeństwu, że tu byliśmy, jesteśmy i będziemy.
Bądźmy dumni z przynależności do Związku Harcerstwa Polskiego i jego historii.

Czuwaj!

/-/ hm. Tomasz Sych